• Helaas is de fietstour gecanceld. Hopelijk dat we het in 2024 weer kunnen organiseren.
LIONS Fietstour

Lionsclub Geulmond Fietstour tegen kanker.

Nieuwsfoto 20 Apr 2021

Zaterdag 16 juni 2018 beleven wij weer als vanouds  - inmiddels voor de tiende keer! - onze gerenommeerde fietstocht door het Zuid - Limburgse heuvelland.
 

Geen “kermiskoers” of een “wandeletappe”. Natuurlijk, niet de rotspartijen van de Dolomieten, met bergen sneeuw, géén Giro. Maar wél een parcours met de nodige kuitenbijters.
 

Een uitdaging voor iedere sportieve fietser,  mogelijk slechts voor een enkele wat minder getrainde liefhebber “de Hel van het Zuiden”.
 

Het belooft vandaag weer een exclusief wielerfestijn, waarin sport, beleving en ontmoeting op unieke wijze samen komen. Conform onze code “We Serve!” staat ook dit keer het goede doel centraal. En wij behalen in deze toertocht een geweldig deelnemersaantal: 162!!
 

Het goede doel:  Wij steunen het Kankeronderzoeksfonds Limburg.

Onze wielertocht: hét sportieve element van de dag! En de weergoden werken mee! Geen plensbuien! Heerlijk fietsweer, dat is wel eens anders geweest!
 

De tocht per racefiets gaat door het Zuid Limburgse Heuvelland en de Voerstreek;  een landschappelijk zeer waardevolle omgeving, runderen en schapen op de hellingen en gewassen in volle bloei, met fantastische uitzichten op open velden. Gezang van vogels. Een impressionistisch schilderij waardig. Een fantastische  gelegenheid om ongehinderd samen met gelijkgestemden in dit wielerparadijs te mogen rijden.
 

Het "Van der Valk" hotel in Maastricht is - als vanouds -  de startplaats. Het vertrek vindt plaats om 10.15 uur, in alle vroegte. Op locatie is voldoende faciliteit voor de renners, om zich om te kleden en zich te prepareren op de “helletocht” die komen gaat. Een drukte van jewelste. Hier en daar wat zenuwen. Gedrentel bij de inschrijving, gedoe met polsbandjes. Een eerste kop koffie.
 

Een hartelijk woord van welkom door directeur sportif Frans Erdkamp, en een briefing van wedstrijdleider Nick Crombach, die alle sportievelingen als waarschuwing meegeeft, dat “vandaag het venijn niet in de staart zit”. En natuurlijk wordt door hem het pechprotocol nog eens stevig onder de aandacht gebracht.
 

De Tour de France - maar  zo ook deze “koninginnenrit” - doe je als wielrenner niet op een boterham met pindakaas.
 

Dus ook nu nog maar een krentenbol, een stuk Limburgse vlaai, en een slok energydrank, alvorens de weg op te gaan. De bidons gevuld, het lijf vol goede moed, mentaal scherp (“de messen geslepen”), een schietgebed, de helm strakgetrokken,  de zonnebril in de aanslag,  de blik op oneindig en het verstand op….?
 

En geen “pakhazen”, dat wil zeggen allemaal sportievelingen zonder amientjes of epo. Hooguit wat druivensuiker. En ook is er geen aanwijzing dat er wordt gezwoegd op ”gemanipuleerde” fietsen, met een stiekem ingebouwd motortje (mechanische doping). Nou ja, toch wel één coureur, op een heel mooi geavanceerd exemplaar, een ultieme E-bike. Racefietsen met in de zon blinkende derailleurs: de aanblik ervan doet sommige bewonderaars daarvan oprecht kwijlen.
 

Natuurlijk wordt vandaag voor onze deelnemers de weg vrijgehouden, want er zijn motards uit Hulsberg - Euroservice - ingehuurd om kruispunten af te zetten. Dus dat wordt vandaag een  - verkeerstechnisch gesproken - onbelemmerd genoegen! Veiligheid staat voorop, alleen ”overstekend wild”? En ter geruststelling, er is altijd een “bezemwagen” in de buurt. En medische assistentie is er ook. We - nou ja, de coureurs - “kunnen er tegenaan”!
 

Het parcours deze morgen bestrijkt een aantal bekende oorden en “puisten”  in Belgenland, zoals Plombières en Gemmenich.
 

Het startschot valt, “de beer is los”.

Alle coureurs doen hun vreselijke best. Het zijn allemaal ”klasbakken”.  En niet alleen manvolk, ook aantrekkelijk sportief vrouwvolk is aanwezig en staat “haar mannetje”. Alle energie komt eruit.
 

Voor een “onpartijdig toeschouwer” is dat alles goed waarneembaar. Bij vele renners is zo te zien enig koersinzicht natuurlijk wel aanwezig, maar manifest zijn vooral zweetdruppels. Lekker “stoempen” tegen de heuvels op. Rijden op “karakter”. Want klimmen moet je hier wel, al dan niet met behulp van turbo - dijen. En haarspeldbochten vereisen de nodige stuurmanskunst. Een striemende pedaalslag, krakende kettingen, gevloek, gesnotter en gekreun. Voor niets gaat - zoals vandaag - de zon op! Courir cést mourir un peu. Wielerjargon is onvermijdelijk. Zo nu en dan een paar stervende zwanen, en toch maar zelden een flauwe smoes: “ik had een “lekke ketting”, of ”ik moest even een Dumoulinneke doen”. Er wordt met courage strijd geleverd. En er wordt - zoals de Italianen zeggen - met “grinta” (verbetenheid) gevochten om een plek op het hier niet eens bestaand ereschavot. “De dood of de gladiolen”. Een mentaal gehard keurkorps! Hier geen verwende en verwaande voetbalvedetten. Een breed kleurenpalet, zo in het zonnetje. Allemaal in een snelle outfit, veel pedaleurs de charme. Het lijkt een eenvoudige sport: die pedalen moet je gewoon rondtrappen, toch? Maar die charme van de eenvoud wordt toch wel overheerst door ploegentactiek,  combines, niet altijd “de grote molen” erop, af en toe een wieltje pakken en gewoon je stuur recht houden enz. En goed opletten , dat je er niet ”afgepierd” wordt! Of dat je bij een demarrage de slag mist. En dat geldt uiteindelijk voor elk van de drie prestatieniveaus!
 

De ravitaillering:  lunch, halverwege deze krachttoer,  deze bijzonder aimabele tour de force.
 

De voortreffelijke lunch wordt opgediend in "Kasteel Bloemendal" te Vaals (Vols). Een oase in wielerland.
 

Een heerlijk moment op het terras, de benen onderuit, even bijpraten, een sanitaire stop en de versterking van de inwendige mens. Een royaal aanbod van diverse gerechten om de verloren gegane energie weer wat aan te vullen.  Hongerklop is immers fataal. Zo staat er op het menu:  runderbouillon, vitello tonato, salade nicoise, Griekse salade, mozzarella salade, gazpacho, ham soorten, gerookte zalm, carpaccio,  groenten, aspergemousse, kippenhaasjes, diverse broodsoorten, vers fruit, spawater, koffie, energierepen, eigenlijk te veel om op te noemen. Een gedienstige bediening, tafellinnen en géén plastic glazen, hulde. Een culinair walhalla met een menukaart die je doorgaans bij andere sportevenementen en festivals niet tegenkomt.  En, ook nooit weg,  een bewaakte fietsenstalling! Ook een gelegenheid bij uitstek om met iedere fietsformatie even een sprankelende groepsfoto te maken in een natuurlijke omgeving. Je moet tenslotte thuis en op je werk (je sponsor) straks iets kunnen laten zien van deze fenomenale krachtsinspanning!
 

Na de lunch wordt het tweede deel van dit wonderparcours verreden. Het parcours doet de nodige bestemmingen aan, te weten: De Fromberg, de Cauberg en de Eijserbosweg.

Deze laatste is in de wielersport een van de lastigste klimmen in Zuid-Limburg. De straat is 1020 meter lang en is 90 meter hoog. De helling heeft een gemiddeld klimpercentage van 8,8%, met een maximaal klimpercentage van 16,2%. En ook de Fromberg  - een afwisselende helling met diverse “terrassen” -, heeft reputatie van de Amstel Gold Race. Op dit soort hellingen hebben niet de minsten “zich stukgebeten”.
 

Ook vandaag: deze beklimmingen fungeren als scherprechter en plegen een aanslag op de fysieke en mentale weerbaarheid van ons dapper rennersvolk.
 

Maar toch, nog steeds een club wielrenners die er “goesting” in heeft, zoals de Vlamingen dat verwoorden. De meesten hebben nog “goede benen”, en rijden in goede cadans, alhoewel er door een enkeling nog wel “geharkt” moet worden. Senioren weren zich, met een verbeten trek op hun getekende smoel. “Afzien” is een fenomeen dat aan deze sport onverbrekelijk verbonden blijft. De slogan “de beuk erin” is velen op het lijf geschreven. Want er moet worden dóórgefietst: niet alleen “Parijs”, ook “Maastricht” is nog ver! Er wordt niet op je gewacht. En het “slagveld” is divers, op het eind van de rit.  Bij wijze van spreken. Wieltjeszuigers en klevers, ook eenzame zwoegers. Natuurlijk een aantal renners met de status van “campionissimo”, maar toch ook nog een paar “drollencoureurs”! Het valt ook niet mee, iedere fanatiekeling beklimt hier vandaag zijn eigen Mont Ventoux! Het zijn allemaal -  fietsende -  atleten! Chapeau!
 

De finish  - Van der Valk hotel Maastricht

De organisatie is blij, dat deze tocht voor het goede doel  - zo rond 16.00 uur -  zonder incidenten is verlopen. Niemand van de fiets gereden of in het ravijn gestort. “Werkeloze” doctoren.
 

Iedereen is toch blij dat hij “binnen” is, dat de prestatie is volbracht, en dat alles met het zalige gevoel dat een biertje (of een sapje) wel is verdiend.  De eerder die dag gemaakte fotografische opnamen worden op groot scherm gepresenteerd. En natuurlijk bitterballen en andere snacks. Heerlijk buiten op het terras, onderuitgezakt in een comfortabele stoel. Een gezellige sfeer, vermoeide renners omgeven door veel familie en fans. De mogelijkheid bij uitstek om even op verhaal te komen en fietservaringen uit te wisselen. En ook de massagetafel biedt een rustpunt.
 

De  President van de Lionsclub Geulmond Ruud Verreussel, spreekt als eerste zijn dankwoord uit voor de voortreffelijke prestatie die alle renners vandaag hebben neergezet: "dat doet jouw buurman jou niet na"! En een dankwoord aan alle chauffeurs, en anderen die vandaag ten behoeve van de Lionsclub hun diensten hebben aangeboden.
 

Het goede doel:

Daarvoor heeft de organisatie van de Lionsclub Geulmond een verdienstelijk bedrag weten te genereren:

aan de representant van het Kankeronderzoekfonds Limburg -  prof. dr. Gerard Bos -   wordt door de President van onze Lionsclub het bedrag van € 12.500,- geschonken ter verwezenlijking van de door dit fonds nagestreefde doeleinden.
 

Daarna wordt het woord gevoerd door directeur Sportif Frans Erdkamp, die mededeelt dat na ampel beraad de organisatie tot de volgende prijsuitreiking is gekomen:

niet een voor de "strijdlustigste" renner, de dikste buik, de oudste coureur of de fraaiste diva, of de rapste snelheidsduivel: deze bestaan er bij een toertocht gewoonweg niet, en een “bolletjestrui” is ook al niet te verdienen.  
 

Maar wel de nodige flessen kwaliteitswijn, uitgedeeld aan hen die zich deze dag bijzonder hebben onderscheiden.
 

Daaronder moeten worden genoemd:

de materiaalwagenchauffeur Lou Lambrichts, “de vier kopmannen van Thei” (Hamers), en ook andere sluimerende coryfeeën komen in aanmerking voor een prijs, vanwege veronderstelde kwaliteiten: “de snelste van een groep slakken”, “de hoogste opofferingsgezindheid”, “de mooiste benen”, en andere puur persoonlijke eigenschappen die zulk een sportief evenement tot grote hoogte tillen.
 

Een feestelijke afsluiting! Dat mag worden gezegd!
 

Het is vandaag een bijzonder geslaagd wielerevenement geworden,

om een aantal redenen:

- er is redelijk schadevrij  gereden: “slechts één kapot wiel”: de dringende aanwijzing om met goed materiaal aan de start te verschijnen is door het rennersvolk  nauwgezet opgevolgd

- géén onfortuinlijke coureur met schaafwonden of ander blessureleed

In elk geval was er - ondanks de hier en daar wat scherpe afdalingen – geen “Hoogerlandje” (val in het prikkeldraad) – te incasseren. Bravo! (Bijna) iedereen weet uiteindelijk de meet te halen, een “mongolenwaaier”  (een grote groep geloste renners met de rode lantaarn) heeft zich niet gemanifesteerd.

- de culinaire omlijsting van Hotel Van der Valk en van Kasteel Bloemendal was perfect in orde

- de leden van de Lionsclub Geulmond hebben met enige hulp van buiten "hun handen laten wapperen"
 

Natuurlijk kan zulk een evenement als deze Lions Fietstocht voor het goede doel alleen maar gerealiseerd worden, als je als organisatie de nodige sponsoren weet te bemachtigen.
 

Daarin is de Lionsclub Geulmond geslaagd.

Terug naar het overzicht